Narysowała Klaudia Miłowidow |
Aparycja
Tym, co wyróżnia alarów
pośród wolnych ras, są ich imponujące, ptasie skrzydła. Wyrastają
one z pleców, tuż spod łopatek i przyjmują barwy piór od
kruczoczarnej przez brązy aż do śnieżnobiałej. Pigment ten
wydaje się mieć związek z kolorem ich włosów, gdyż te zawsze
mają tę samą, lub zbliżoną barwę do ich piór.
Alarowie z reguły są
też dość wysocy, mają smukłą budowę ciała, ostre rysy twarzy
i jasną cerę. Jeżeli chodzi o kolor ich oczu, to bardzo często
przybiera on odcienie żółci lub koloru jej bliskiego.
Cechy szczególne
Alarowie są jedynymi
enami, którzy mają skrzydła i potrafią latać. Poza tym niemal
każdy z nich posługuje się językiem alarskim – ich wewnętrznym
dialektem, którego używają do rozmowy pomiędzy sobą.
Osobowość
Alarowie uważają się
za szlachetną rasę, wyniesioną ponad innych enów dzięki swym
skrzydłom. Większość z nich jest więc po prostu niezwykle
wyniosła. W połączeniu z faktem, iż niemal każdy z nich dzierży jakiś tytuł szlachecki, to typowy alar jest zwyczajnym
snobem.
Niemal każdy skrzydlaty
jest też członkiem jakiegoś alarskiego rodu. Klany takie mają
włości w wielu państwach, a ich ziemie zawsze mają sporą
autonomię. Jednak niektóre z tych rodów, zamiast angażować się
w politykę, izolują się od innych ras w niebiańskich pałacach –
wspaniałych budowlach wzniesionych na szczytach niedostępnych gór.
Jedynymi enami mile widzianymi w takich miejscach są
jedynie inni alarowie. Wiele osobników tej rasy używa więc takich
miejsc jako spokojnej przystani i politycznego azylu. Same pałace są
zaopatrywane przez klany rezydujące wśród innych enów, w zamian
za bycie honorowymi współwłaścicielami tych miejsc.
Dla alara największą
świętością są jego skrzydła, a honorem i obowiązkiem praca w
imię swojej rodziny. Największą karą jest więc dla skrzydlatego
obcięcie jednego z jego skrzydeł. Zazwyczaj taką karę stosuje się
za zbrodnie przeciwko rasie alarskiej, do czego są zaliczane też
związki z przedstawicielami innych ras. O ile alarowie tolerują
nawet związki jednopłciowe, to tylko, jeżeli jest to związek
między dwoma skrzydlatymi. Za zbezczeszczenie alarskiej krwi,
delikwentowi obcina się prawe skrzydło i wydziedzicza z klanu.
Wierzenia
Większość
Alarów jest wyznania Allenejskiego, najpowszechniejszego wyznania we
Wschodnich Królestwach. Większość z nich czci króla bogów,
Alleneusa, wierząc, że to on jest stwórcą ich rasy. Choć duża
część teologów allenejskich wątpi w prawdziwość tej tezy,
alarowie uparcie szerzą wiarę w to, że to właśnie bóg będący
patronem władców i szlachty nadał im skrzydła, tym samym
wywyższając ich ponad inne rasy.
Relacje
Alarowie
uważają ludzi za nieobytych i wścibskich, dragonitów za tępych
wichrzycieli, lanai za dziwki, nirenów za prostaków, seveków za
skończonych idiotów, a vangów za bezemocjonalne golemy. W
odpowiedzi reszta ras uważa ich za snobistycznych rasistów, którymi
z reguły są. Mimo swych pogardliwych poglądów skrzydlaci stronią
od nieuzasadnionego zabijania przedstawicieli innych ras. Wedle
alarskiego mniemania rasy niższe powinny im służyć, więc
mordowanie ich przedstawicieli jest widziane jako bezsensowne
marnowanie zasobów.
Rody
alarskie skupują też więcej niewolników niż jakiekolwiek inne organizacje w
Askanorze. To z powodu olbrzymiego zapotrzebowania na tanią siłę
roboczą, w celu maksymalizacji zysków rodów (utrzymywanie
niebiańskich pałaców nie jest tanie). Nie są więc też zbyt
lubiani przez zwierzan, skoro są rasą stojącą na czele ich
niewolniczej opresji. Najwięcej łowczych ekspedycji na Północne
Stepy organizowane jest właśnie przez alarów.
Za
ojczystą krainę skrzydlatych uważa się położony na wschodnim
wybrzeżu Sanevor. Zamieszkuje tam najwięcej alarskich rodów na
kontynencie. Jednakowoż wielu alarów można też spotkać w
sąsiednim Amdenvorze oraz agresywnym Imperium Avaru.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz