Magia Demoniczna

Narysowała Lillyanna333

Czym jest magia demoniczna?

Magia demoniczna jest definiowana jako pół-materialna energia będąca częścią maga. Pozwala mu ona wpływać na rzeczywistość poprzez rzucanie zaklęć. Jest to jednak niezwykle nieprecyzyjna definicja, nieoddająca w pełni prawdziwej natury tej mocy oraz logiki i praw, jakie nią kierują.
Opiera się ona na względnie prostym zjawisku: moc magiczna tworzy się w umyśle maga i magazynuje w organizmie swojego właściciela, czekając na polecenie do działania z jego strony. Władanie tą energią nie jest jednak proste, bo choć moc magiczna sama w sobie jest częścią maga oraz reaguje na jego wolę, dokładnie tak samo, jak ręce czy nogi podczas poruszania się, to w przeciwieństwie do kończyn, władanie nią nie jest intuicyjne.
Taki stan rzeczy jest spowodowany tym, iż przodkowie wszystkich dzisiejszych ludzi nie posiadali mocy magicznej jako części swojego jestestwa. Magia demoniczna nie jest więc dla nich naturalną mocą.
Pierwsi magowie narodzili się poprzez spółkowanie ludzi z demonami. Byli więc diablokrwistymi, którzy odziedziczyli magię po swych demonicznych przodkach w czasach Hegemonii (okres Prehistoryczny). Po wielu pokoleniach mieszania krwi doszło do tego, że niemal wszyscy ludzie (a nawet niektóre zwierzęta) są zdolne do nauki magii demonicznej.

Narzędzie magiczne
Z faktu, iż dla ludzi używanie magii demonicznej jest sztuką trudną, magowie często wykorzystują przeróżne wspomagacze pozwalające skuteczniej rzucać zaklęcia. Są to zaklęte przedmioty, które podczas rzucania zaklęć pomagają koncentrować moc i nadać jej konkretny efekt. Zazwyczaj mają one formę różdżek czy kosturów. Ich rozmiar definiuje też kompleksowość zaklęcia wspomagającego w danym narzędziu.

Mirmagia
Tym terminem nazywa się sztukę rzucania zaklęć bez używania narzędzi magicznych oraz bez autosugestii, jaką jej wypowiadanie inkantacji zaklęcia. Przyśpiesza to rzucanie zaklęć, jednakowoż wymaga też znacznie większej koncentracji oraz praktyki, niż tradycyjne używanie narzędzi magicznych oraz inkantacji.

Prawa magii demonicznej

Magia demoniczna ma pewne zasady wedle których wpływa na świat rzeczywisty. Te prawa zostały odkryte przez magów, starających się na przestrzeni wielu lat odkryć logiczne zasady, które pozwoliłyby im zrozumieć oraz okiełznać demoniczną energię. Dwa podstawowe prawa są następujące:

Pierwsze Prawo Magii
Niemożliwe jest stworzenie czegoś z niczego.

Choć może się wydawać, że magowie co chwila tworzą coś z niczego, to nie jest to prawdą. Magia demoniczna nie może stworzyć czegoś z niczego. Dla przykładu: magiczny ogień to w rzeczywistości płonąca energia magiczna, czarna stal to tymczasowo skrystalizowana energia magiczna itp. Choć wydaje się to nieintuicyjne, jest prawdziwe i ma swoją podstawę w pół-materialnej postaci energii magicznej.

Drugie Prawo Magii
Moc magiczna jest stałą częścią jaźni maga.

To prawo z kolei opisuje sposób działania mocy magicznej z naciskiem na jej związek z jaźnią maga. Maga nie da się bowiem pozbawić jego magicznych mocy, a jedynie blokować je antymagią.

Pomniejsze prawa magii demonicznej

Nie wszystkie prawa dotyczą jednak wszystkich aspektów magii. Na przestrzeni lat powstało też wiele pomniejszych praw. Niektóre z nich do dzisiaj pozostają kwestią dyskusyjną, a część została po prostu obalona. Jednakowoż istnieje kilka praw, które przetrwały wszystkie próby ich obalenia i do dziś stanowią one podstawę wiedzy o magii demonicznej:

Prawo Dominacji
Niemożliwe jest pozbawienie osoby jej wolnej woli.

Wielu ludzi obawia się zaklęć mających wpływ mentalny. Niesłusznie, bo choć magiczną sugestią można nakłonić kogoś do wykonania jakiejś czynności, manipulując nim wedle swej woli, zawsze jest to tylko i wyłącznie manipulacja. Nie istnieje zaklęcie, dzięki któremu mag byłby w stanie przejąć absolutną władzę nad czyimś umysłem. Może go mamić, łudzić, oszukiwać, manipulować, ale ofiara zawsze będzie posiadała własną wolę mogącą się przeciwstawić wszystkim zaklęciom mentalnym.

Prawo Myśli
Myśli właściciela zawsze są najsilniejsze.

Prawo to wyjaśnia pewną zależność telepatyczną. Bez względu na siłę zaklęcia mentalnego, wewnątrz danego umysłu to jego właściciel zawsze jest najsilniejszy, a nie telepata, który się do niego włamuje. Zmusza to wszystkich użytkowników magii mentalnej do operowania na psychice celu, zawsze wykorzystując jej słabe punkty, gdyż umysł ludzki zawsze ma przewagę nad magią.

Prawo Negacji
Magią demoniczną można rozproszyć tylko magię demoniczną.

Dość proste prawo, będące uzasadnieniem działania zaklęć antymagicznych. Mianowicie nie wpływają one na czary druidycznej magii natury oraz efekty zaklęć, do których podtrzymania nie potrzeba mocy magicznej. Wyjaśnia ono, dlaczego antymagia nie działała w pełni na np.: efekty zaklęć błyskawic ognia i mrozu czy też transmutację.

Prawo Wskrzeszeń
Nie można prawdziwie wskrzesić zmarłego ani przywołać jego duszy z zaświatów.

Co umiera, pozostaje martwe. Reanimacja zwłok jest jedynie stworzeniem czymś w rodzaju rozszalałego golema, który zamiast sztucznego ciała, posiada regenerującą się tkankę, ale już bez umysłu. Tak samo nie da się przywoływać z zaświatów dusz zmarłych (oczywiście, jeżeli zakładamy, że istnieje coś takiego jak dusza).

Dziedziny magii demonicznej

Obecnie wszystkie zaklęcia magii demonicznej są podzielone na trzy grupy zwane dziedzinami lub szkołami. Ten podział opracował Tyr Brodaty w okresie Odrodzenia, opierając się na podobieństwach pomiędzy zaklęciami w ich efektach oraz użyciu. Składają się na nie:

Ciało
Dziedzina magiczna skupiająca się na organizmach i manipulacji tkankami. Zasada użycia mocy polega tutaj na dostarczaniu organizmowi energii w celu wzmocnienia lub uszkodzenia go. Wszelkie zaklęcia z tej szkoły wymagają bezpośredniego kontaktu fizycznego z celem oraz powodują skutki uboczne nawet w przypadku zupełnie udanych zaklęć. Żywe organizmy bowiem kiepsko radzą sobie z gwałtownym przeładowaniem magicznym.

Przemiana
Dziedzina magiczna skupiająca się na alchemii świata. Zasada użycia magii polega tutaj na połączeniu magii z elementami świata rzeczywistego i przemianie go pod jej wpływem. Dotyczy to nawet samej mocy magicznej, którą można zmusić do krystalizacji. Ta szkoła posiada najwięcej zaklęć ze wszystkich, są one też najbardziej wszechstronne i praktyczne. Niestety, skutki uboczne danych zaklęć bywają bardzo dotkliwe. Jest to też jedyna szkoła posiadająca zaklęcia opierające się antymagii.

Wola
Dziedzina magiczna skupiająca się na manipulacji czystą magią. Zasada użycia mocy polega tutaj na manipulacji surową magiczną energią. Pozwala to na wykorzystanie samej siły woli na wpływanie na świat. Pośród zaklęć znajduje się tutaj też niezwykle potężne zaklęcie antymagii, pozwalające kontrować większość zaklęć magii demonicznej.

Nie jest to jednak podział idealny, zawierający kilka błędów czy nieścisłości. Nie wszyscy magowie uważają bowiem, by były tak ogólnie definiowane zaklęć było właściwe. Co więcej, niektóre czary nie mają konkretnego sensu przy swej przynależności. Przykładowo: czarostal łatwo mogłaby znaleźć się w dziedzinie Woli, a z kolei połowa przypadków użycia transmutacji podchodzi pod magię ciała.

Magia demoniczna a diablokrwiści

Nie jest tajemnicą, że największe umiejętności we władaniu magią demoniczną mają właśnie diablokrwiści. Jedną z dość powszechnych manifestacji demonicznej krwi jest bowiem talent magiczny. Jest to diablokrwista zdolność, która sprawia, że rzucanie zaklęć jest dla diablokrwistego tak samo łatwe, jak chodzenie czy wysławianie się. Źródło takich diablokrwistych budzi się też samoczynnie w młodym wieku, bez konieczności przechodzenia żmudnego okresu pobudzania. Tym sposobem można zidentyfikować wielu diablokrwistych. Jeżeli ktoś jest naturalnie utalentowany magiczne, jest to niemal jednoznaczne z byciem diablokrwistym.

Magia demoniczna na co dzień

Magowie są w Askanorze powszechnym zjawiskiem. Po wielkiej wojnie popyt na usługi magiczne gwałtownie wzrósł. Czarodzieje pracują więc powszechnie jako uzdrowiciele, zaklinacze, stróże prawa oraz specjaliści od teleportacji. Każdy szanujący się władca ziemski, od zwykłego barona, aż po króla, ma magicznego doradcę. Wszystkie klasy społeczne, bez względu na to, czy tego chcą, czy nie, mają styczność z magią demoniczną.
W oczach przeciętnego, nie-maga, magia demoniczna jest siłą, którą magowie czerpią z klejnotów, różdżek i ksiąg. Większość z nich nie rozumie jej prawdziwej natury. Przeciętny plebs patrzy na tę moc zarówno z zazdrością, fascynacją, jak i pewnym strachem. Magowie są więc w społeczeństwie tak samo poważani, jak przerażający. W końcu umiejętność ciskania błyskawicami z palców jest czymś, przed czym nawet najtwardsi wojownicy czują respekt.